اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم

اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم       دکتر اسماعیل یاسینی1- دکتر ایوب پهلوان2- دکتر منصوره میرزایی3- دکتر معصومه حسنی طباطبایی2- دکتر سکینه آرامی3- دکتر حمید کرمانشاه3- دکتر مرجان مجد4   1- عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی و استاد گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   2- دانشیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   3- استادیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   4- دندانپزشک       چکیده   زمینه و هدف : مطالعات نشان داده است که کامپوزیت های قابل تراکم دارای انقباض پلی مریزاسیون کمتر، ضریب انبساط حرارتی نزدیکتر به دندان و استرس کمتری به دندان وارد می کنند ولی تطابق آنها به نسج دندان کمتر است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر میزان ریزنشت این نوع کامپوزیت است.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی در 48 دندان انسیزو گاو حفره های clii تراش داده شد و پس از اچینگ با اسیدفسفریک 37 ٪ و شستشو، دو لایه باندینگ single bond کارخانه 3m در حفره ها به کار برده و با شدت پانصد و بیست میلی وات بر سانتی متر مربع کیور و سپس دندانها با کامپوزیت p60 که یک کامپوزیت قابل تراکم است ترمیم شدند، سپس دندانها به طور تصادفی به دو گروه 24 تایی تقسیم و گروه یک پنج هزار بار و گروه دوم ده هزار بار در سیکل حرارتی 5 -55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند، پس از آن نیمی از دندانهای گروه یک (12= n )، صد و بیست و پنج هزار بار تحت سیکل مکانیکی و نیمی از دندانهای گروه دو (12= n )دویست و پنجاه هزار بار تحت سیکل مکانیکی با فرکانس 5/0 هرتز تحت نیروی صد و پنجاه نیوتن قرار گرفته و در نهایت کل هر دندان به استثنای یک میلی متری اطراف مارجین حفره با سه لایه لاک ناخن پوشانده و به مدت دو ساعت در فوشین 2 ٪ قرار داده شدند و دندانها در آکریل خود سخت شونده مانت شده و برش داده شدند و با استفاده از میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی ×40 ریزنشت آنها بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری kruskal-wallis آنالیز گردید.   یافته ها: میزان ریزنشت دندانهای که فقط سیکل حرارتی شده بودند در مقایسه با دندانهای که سیکل های حرارتی و مکانیکی شده بودند تقریباً یکسان بود. میزان ریزنشت سیکل های مکانیکی اعمال شد. (دویست و پنجاه هزار) بر روی دندانها در مقایسه با گروههایی که سیکل های مکانیکی کمتر (صد و بیست و پنج هزار) دریافت کرده بودند نیز تفاوتی نشان نداد و افزایش قابل توجهی از نظر آماری نداشت. میزان ریزنشت با استفاده از میکروسکوپ نوری بین گروههای آزمایش اختلاف آماری قابل ملاحظه ای دیده نشد. (05/0 > p )   نتیجه گیری: سیکل های مکانیکی وارد شده به دندانها پس از اعمال سیکل های حرارتی، میزان ریزنشت را افزایش نداد.   کلید واژه‎ها: ریزنشت – سیکل حرارتی – سیکل مکانیکی – کامپوزیت قابل تراکم.   وصول مقاله: 18/3/1388 اصلاح نهایی: 1/11/1388 پذیرش مقاله: 1/2/1389   نویسنده مسئول : دکتر منصوره میرزایی، گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   e.mail:[email protected]